تأثیر سطوح مختلف شوری بر تغییرات هیستوپاتولوژیک بافت کلیه ماهی سی‌باس آسیایی(Lates calcarifer)

این مطالعه با هدف ارزیابی بافت کلیه ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer) در پاسخ به شوری آب انجام گرفت. برای این تحقیق، پس از 14 روز سازگاری در مخازن، 4 تیمار 15، 35 و 50 گرم در لیتر شوری و تیمار آب شیرین (تیمار شاهد) با سه تکرار در نظر گرفته شد. بدین منظور بچه ماهیان با میانگین وزنی 41/0±36/34 گرم برای مدت 30 روز مورد سنجش قرار گرفتند. 15 قطعه بچه‌ماهی به صورت تصادفی در هر یک از 12 مخزن استوانه­ای فایبرگلاس 300 لیتری توزیع شدند. ماهیان روزانه 2 نوبت تا حد سیری با غذای پلت تغذیه شدند. جهت سازگاری ماهیان با تیمارهای مورد نظر، روزانه به میزان 3 گرم در لیتر شوری آب مخازن کم شد تا به شوری­های مورد نظر در تیمارها رسیدند. در پایان دورة تحقیق، نمونه­های بافت کلیه جمع آوری شدند. در طول دوره آزمایش در میان تیمارها تلفات مشاهده نگردید. بررسی­های آسیب­ شناسی بافت کلیه در تمام تیمارها (به جز شوری 50 گرم در لیتر) برخی تغییرات از جمله هیپرتروفی و واکوئله شدن سلول­های اپیتلیال لوله­های ادراری، کاهش فضای لومن و افزایش تجمع ملانوماکروفاژها، نفوذ گویچه­های سفید خون و نکروز سلول­های اپیتلیال لوله­های ادراری را نشان داد. به طور کلی، بر اساس نتایج به دست آمده در مطالعه حاضر، ماهی سی باس سازگاری خوبی در پاسخ به سطوح مختلف شوری بعد از 30 روز نشان داد. اما بطور کلی بیشترین اثرات بافتی متعلق به تیمار صفر و کمترین اثرات متعلق به شوری 35  درهزار بوده است. نتایج بدست آمده نشان داد که این گونه می­تواند تغییرات شوری در دامنة آب­های لب­شور و شوری­های معمول آب دریا را تحمل کند.